Breaking

Τρίτη 16 Μαρτίου 2021

Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή

1α3

Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ονομάζεται η νηστεία που προηγείται πριν του Πάσχα. Την λέμε Μεγάλη για να την ξεχωρίζουμε από την νηστεία των Χριστουγέννων, η οποία χαρακτηρίζεται <<Μικρή>> επειδή είναι ελαφρότερη.  Τεσσαρακοστή ονομάζεται επειδη γίνεται εις ανάμνηση της σαρανταήμερης νηστείας του Χριστού στην έρημο.

Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή καθιερώθηκε τον 4ο αιώνα. Η αρχική της διάρκεια ήταν έξι βδομάδες, ενώ αργότερα προστέθηκε και μια έβδομη. Έτσι στην εποχή μας η Μεγάλη Τεσσαρακοστή ξεκινά την Καθαρά Δευτέρα και τελειώνει το Μεγάλο Σάββατο.

Σε όλη τη διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, κάθε Τετάρτη και Παρασκευή, τελείται στην εκκλήσία μας η Προηγιασμένη Ακολουθία. Σε αυτήν οι πιστοί μπορούν να λάβουν Θεία Κοινωνία, η οποία όμως έχει προαγιασθεί την προηγούμενη Κυριακή. Για αυτό το λόγο ονομάζεται η Ακολουθία αυτή Προηγιασμένη. Τα πρώτα Χριστιανικά χρόνια η Ακολουθία αυτή ετελούντο σχεδόν καθημερινά, καθ’όλη τη διάρκεια της Σαρακοστής. Στις μέρες μας, όπως είπαμε, έχει περιορισθεί η τέλεση της κάθε Τετάρτη και Παρασκευή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Κάποιες ημέρες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής έχουν ξεχωριστή σημασία και δική τους σημειολογία. Ας τις δούμε μια μια:

Το Σάββατο της πρώτης βδομάδας της νηστείας ειναι αφιερωμένο στο θαύμα των κόλλυβων του Μεγαλομάρτυρα Θεοδώρου του Τύρωνος. Θαύμα που βοήθησε τους Χριστιανούς της Κωνσταντινούπολης, να τηρήσουν την νηστεία, που προσπάθησε με δόλια μέσα να μολύνει ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου, Ιουλιανός ο Παραβάτης. Ο αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινούπολης είδε σε όνειρο τον Μεγαλομάρτυρα Θεόδωρο, ο οποίος του φανέρωσε τις προθέσεις του Ιουλιανού και τον συμβούλεψε αντί των αρτύσιμων φαγητών να φτιάξουν και να φάνε ως τροφή οι Χριστιανοί, κόλλυβα. Έτσι φτιάχνοντας και μοιράζοντας κόλλυβα, θυμόμαστε και τιμούμε κάθε χρόνο το θαύμα του μεγαλομάρτυρα Θεοδώρου.

Η Α’ Κυριακή των νηστειών, ειναι η Κυριακή της Ορθοδοξίας. Γιορτάζουμε την αναστύλωση των αγίων και σεπτών εικόνων απο την αυτοκράτειρα του Βυζαντίου Θεοδώρα το 843μ.Χ.

Η Β’ Κυριακή των νηστειών ειναι αφιερωμένη στη μνήμη του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, Αρχιεπισκόπυ Θεσσαλονίκης, (14ος αιώνας). Ο Άγιος Γρηγόριος υπήρξε κορυφαίος διδάσκαλος των ορθοδόξων δογμάτων και πολέμιος των αιρέσεων.

Η Γ’ Κυριακή των νηστειών, ειναι η Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως. Αυτή η ημέρα ειναι αφιερωμένη στον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό, το σύμβολο της Πίστης μας. Ημέρα που οι πιστοί παίρνουν δύναμη να συνεχίσουν την πορεία τους, την νηστεία, που θα τους οδηγήσει στην Ανάσταση του Κυρίου.

Η Δ’ Κυριακή των νηστειών, είναι ημέρα που τιμάται η μνήμη του Αγίου Ιωάννη, συγγραφέα της Κλίμακας. Η Κλίμακα είναι ένα βιβλίο με ομολίες του Αγίου Ιωάννη. Αντικείμενο των ομιλιών αυτών είναι τα σκαλοπάτια της πνευματικής ανάβασης των Μοναχών, μέσα από την προσωπική τους άσκηση.

Η ημέρα Τετάρτη της 5ης βδομάδας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής ειναι η Τετάρτη του Μεγάλου Κανόνος. Συγγραφέας και συνθέτης του Μεγάλου Κανόνα είναι ο Άγιος Πατέρας μας Ανδρέας, ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης. Μέσα στα 250 τροπάρια που τον απαρτίζουν, έχει συγκεντρώσει τις ιστορίες από τον Αδάμ έως και την Ανάληψη του Κυρίου. Καλεί δε κάθε έναν απο εμάς, να παραδειγματιζόμαστε απο αυτές, να μιμούμαστε τα καλά και να αποφεύγουμε τα άσχημα που έπραξαν οι πρόγονοι μας.

Την Παρασκευή της ίδιας εβδομάδας είναι ο Ακάθιστος Ύμνος. Ημέρα αφιερωμένη στην Παναγία που στέκει πάντα βοηθός των Χριστιανών σε περιόδους ειρήνης ή πολέμου. Εορτάζουμε τα θαύματα που έκανε η Παναγία προστατεύοντας την Βασιλεύουσα απο λαούς που θέλησαν να την κυριεύσουν. Μετά από τέτοια νίκη ο λαός της Κωνσταντινούπολης, όρθιος (ακάθιστος) ευχαρίστησε την Θεομήτορα ψάλλοντας. Θυμούμενοι αυτό το γεγονός, ευχαριστούμε και εμεις με την σειρα μας την Παναγία ψάλλοντας όρθιοι.

Η Ε’ Κυριακή των νηστειών, ειναι αφιερωμένη στην μνήμη της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας. Η Οσία, απο ηλικία 12 ετών ακολούθησε έναν ιδιαίτερο έκλυτο βίο. Σε ηλικία 30 ετών, ήρθε σε επαφή με τον Χριστιανισμό, μετανόησε και προσκύνησε. Την υπόλοιπη ζωή της, 47 έτη, ασκήτεψε στην έρημο. Την ημέρα αυτή καλούνται όλοι να μιμηθούν το παράδειγμα της και ναέρθουν πιο κοντά στον Χριστό μετανοώντας για τις αμαρτίες τους.

Το Σάββατο πριν τη Μεγάλη Βδομάδα ειναι το Σάββατο του Λαζάρου. Ημέρα αφιερωμένη στο θαύμα της Ανάστασης του Λαζάρου απο τον Χριστό.

Τελευταία Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ειναι η Κυριακή των Βα’ί’ων. Ειναι ημέρα αφιερωμένη στην θριαμβευτική είσοδο του Χριστού στα Ιεροσόλυμα από την Βηθανία. Τότε ο λαός υποδέχθηκε το Χριστό με επευφημίες και με <<βάια φοινίκων>>, από τα οποία πήρε και το όνομα της αυτή η μέρα.

Στη διάρκεια της Σαρακοστής, δεν επιτρέπεται η κατανάλωση κανενός ζωικού προιόντος. Εξαίρεση αποτελούν η ημέρα του Ευαγγελισμού στις 25 Μαρτίου και η Κυριακή των Βα’ί’ων όπου επιτρέπεται η βρώση των ψαριών.

Οι τρεις εβδομάδες της περιόδου του Τριωδίου έχουν η κάθε μία ιδιαίτερη ονομασία, ενδεικτική της ψυχοσωματικής προετοιμασίας μας για την είσοδό μας στην Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Παράλληλα, η ιδιαίτερη ονομασία εκάστης εβδομάδος του Τριωδίου χαρακτηρίζεται από ήθη και έθιμα, η ιστορία των οποίων χάνεται στα βάθη των αιώνων.

Η πρώτη εβδομάδα αποκαλείται «Προφωνή» ή «Προφωνέσιμη», γιατί παλιότερα «προφωνούσαν», δηλαδή ανήγγειλαν στα χωριά και τις πόλεις την αρχή της αποκριάς. Επίσης, την εβδομάδα αυτή έπαυε η συνηθισμένη νηστεία της Τετάρτης και της Παρασκευής και για τον λόγο αυτό η εβδομάδα αυτή ονομάζεται και «Απολυτή».

Η δεύτερη εβδομάδα είναι «η Κρεατινή» ή «Κρεοφάγος», επειδή καταλύουμε κρέας. Αυτήν την εβδομάδα ισχύει η νηστεία της Τετάρτης και της Παρασκευής. Η πέμπτη ημέρα της εβδομάδος απέκτησε εορτάσιμο χαρακτήρα και το τραπέζι είναι πάντα ξεχωριστό και γιορτινό. Το γεύμα αποτελείται κυρίως από κρέας ψημένο στα κάρβουνα έτσι ώστε να υπάρχει παντού έντονη τσίκνα. Από την τσίκνα λοιπόν αυτή έχει πάρει και το όνομά της η Πέμπτη και λέγεται Τσικνοπέμπτη.

Η τρίτη εβδομάδα ονομάζεται «Τυρινή» ή «Τυροφάγος», επειδή δεν καταλύουμε κρέας, αλλά μόνο ψάρι και κυρίως τυροκομικά και γαλακτοκομικά προϊόντα, ακόμα και κατά τις ημέρες της Τετάρτης και της Παρασκευής.

Παλαιότερα, αλλά και σήμερα, τον εορταστικό τόνο της ημέρας της αποκριάς έδιναν και δίνουν οι παρέες των μεταμφιεσμένων, των μασκαράδων όπως ο Λαός μας τους αποκαλεί, που κυκλοφορούν στους δρόμους και γυρίζουν από το πρωί μέχρι τις νυχτερινές ώρες στις γειτονιές τραγουδώντας διάφορα τραγούδια.

Αυτού του είδους όμως οι καρναβαλικές εκδηλώσεις άλλαξαν κατά μικρό ή μεγάλο βαθμό με το πέρασμα του χρόνου, έτσι, ώστε σήμερα πλέον το καρναβάλι να ξεκινά κάθε χρόνο από τοπικές κοινωνίες ανά την Ελληνική Επικράτεια, με πρωτοβουλία των Δήμων και των Κοινοτήτων, με πανομοιότυπες τυποποιημένες εορταστικές εκδηλώσεις, αποκριάτικες στολές και άρματα. Το αποτέλεσμα είναι να χάνεται η παλαιά εορταστική αίγλη της αποκριάς που ήταν αυθόρμητη, ξεχωριστή, μα πάνω από όλα χαρακτηριζόταν από ελληνικό πνεύμα και όχι από ξενόφερτα άτοπα και άκαιρα πρότυπα της Βραζιλίας ή από όπου αλλού.

Η αποκριά είναι στενά συνυφασμένη με την πολιτισμική κληρονομιά κάθε περιοχής της Ελλάδος. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα γίνεται προσπάθεια να αναβιώσουν παραδοσιακά ήθη και έθιμα αποκριάτικα ή της Τσικνοπέμπτης, σε πολλά μέρη της χώρας.

Τα παλαιά χρόνια, κυρίως στα χωριά μας, οι νεώτεροι επισκέπτονταν τους γονείς τους, τα πεθερικά τους, τους παππούδες, τους κουμπάρους και τους λοιπούς συγχωριανούς και τους ζητούσαν «συγχώρεση» ενόψει της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Σήμερα η κοινωνία μας έχει αλλάξει και μαζί και οι προσωπικές σχέσεις, και είναι δύσκολη η εφαρμογή αυτού του παλαιού εθίμου της «συγχώρεσης». Όμως, η Εκκλησία μας,  μας καλεί να μετάσχουμε στον Εσπερινό της «Συγνώμης», όπου στο τέλος της ακολουθίας ασπαζόμαστε όλοι ο ένας τον άλλον, ζητώντας και παρέχοντας συγχώρεση, έτσι όπως μας εδίδαξε ο Κύριός μας να συγχωρούμε αλλήλους.

Με την συγχώρεση εισερχόμεθα, απαλλαγμένοι από εμπάθειες και μνησικακίες, στο στάδιο της Μεγάλης Σαρακοστής νηστεύοντες και προσμένοντες το γεγονός της Αναστάσεως      του   Σωτήρος   ημών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου