Ακόμα και αν, αργά ή γρήγορα, αρθούν όλα τα υγειονομικά μέτρα, φαίνεται πως η κανονικότητα στην οποία θα επιστρέψουμε δεν θα είναι αυτή που ξέραμε. Οι αλλαγές που έφερε η πανδημία, σε συνδυασμό με τα νέα επιστημονικά δεδομένα, έχουν αρχίσει να μεταμορφώνουν εντελώς το επαγγελματικό τοπίο, όπως υποστηρίζει ο Derek Thompson σε ένα νέο, ενδιαφέρον άρθρο του στο «Atlantic» με τίτλο «Η εργάσιμη εβδομάδα των πέντε ημερών πεθαίνει».
Ήδη βλέπουμε έναν άνευ προηγουμένου αριθμό εργαζομένων, ειδικά γυναίκες, να εγκαταλείπει τη δουλειά γραφείου του για να κυνηγήσει το όνειρό του, ή έστω μια καλύτερη ποιότητα ζωής, σε σημείο κάποιοι να αποκαλούν τους Millennials «Γενιά της Παραίτησης». Κι αυτό είναι ένα μόνο από τα πράγματα που αλλάζουν, παρακινώντας τον Thompson να μιλήσει για «επανάσταση» στο χώρο εργασίας. Τι άλλο συμβαίνει, ή προβλέπεται να συμβεί, μέσα στα επόμενα χρόνια;
1. Η εργάσιμη εβδομάδα των πέντε ημερών πεθαίνει: Ενώ σε διάφορες χώρες, όπως στην Ισλανδία, δοκιμάζεται το μοντέλο της τετραήμερης εργάσιμης εβδομάδας, στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τον Thompson, όλο και περισσότερες εταιρείες προσφέρουν στους υπαλλήλους τους τη δυνατότητα της τηλεργασίας την Παρασκευή και τη Δευτέρα, με φυσική παρουσία στο γραφείο από Τρίτη έως Πέμπτη, που μπορεί να μη μειώνει τις εργάσιμες ώρες τους, αλλά τουλάχιστον τους δίνει μεγαλύτερη ευελιξία. Σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση, μάλιστα, πάνω από το 30% των ερωτηθέντων απάντησε ότι θα προτιμούσε να συνεχίσει μόνιμα την τηλεργασία, ενώ το 14% θεωρεί ιδανικό ένα υβριδικό μοντέλο όπως το παραπάνω.
2. Η τηλεργασία ευνοεί την κινητικότητα των νέων εργαζομένων: Ένας από τους λόγους για τους οποίους διστάζουμε να αλλάξουμε δουλειά σε κάποιες περιπτώσεις είναι οι στενές σχέσεις που έχουμε αναπτύξει με συναδέλφους με τους οποίους μοιραζόμαστε ένα γραφείο για τουλάχιστον οκτώ ώρες την ημέρα. Σε έναν κόσμο όμως όπου η τηλεργασία επεκτείνεται, οι νέοι εργαζόμενοι επικοινωνούν με τους συνεργάτες τους κυρίως μέσα από τα social media, όπου δεν είναι τόσο εύκολο ούτε να χτίσουν φιλίες ούτε να βρουν μέντορες. Έτσι, απουσία ισχυρών δεσμών με μια συγκεκριμένη εταιρεία, ευνοείται η κινητικότητά τους από δουλειά σε δουλειά, αφού αλλάζοντας εργασία δεν χρειάζεται πλέον να μετακομίσουν σε νέο επαγγελματικό περιβάλλον. Απλά, αποχωρούν από μια ομαδική συνομιλία στο Messenger και κάνουν join σε μια άλλη.
3. Μαραζώνουν οι περιοχές που φιλοξενούν επιχειρήσεις: Ήδη, στη Νέα Υόρκη αξιωματούχοι της τοπικής αυτοδιοίκησης ζητούν από τους εργοδότες να δώσουν κίνητρα στους υπαλλήλους τους να επιστρέψουν στο φυσικό χώρο του γραφείου. Ο λόγος; Περιοχές που μέχρι πρότινος ζωντάνευαν και αναπτύσσονταν οικονομικά από όσους εργάζονταν εκεί, οι οποίοι είτε στη διάρκεια του ωραρίου τους ή είτε μετά το σχόλασμα από το γραφείο γέμιζαν τα τοπικά καφέ, εστιατόρια, μπαρ και εμπορικά καταστήματα, έχουν αρχίσει να αδειάζουν και να μαραζώνουν. Ακόμα και τα μέσα μαζικής μεταφοράς πλήττονται οικονομικά, καθώς η τηλεργασία περιορίζει τις μετακινήσεις, ειδικά προς τα μεγάλα αστικά κέντρα.
Δύο ειδικοί του World Economic Forum μίλησαν πρόσφατα στην ετήσια συνάντηση στο Νταβός και όλα τα βλέμματα στράφηκαν πάνω τους.
Ο ψυχολόγος και οικονομολόγος του Wharton School, Adam Grant, είπε πως αν μειώσεις τις εβδομαδιαίες ώρες ή ημέρες εργασίας, τότε ο εργαζόμενος μπορεί να συγκεντρώνεται στα καθήκοντά του πιο αποδοτικά.
Μια πεποίθηση με την οποία συμφωνεί ιδιαιτέρως ο ιστορικός και οικονομολόγος Rutger Bregman, συγγραφέας του βιβλίου «Utopia for Realists», που ισχυρίζεται πως μικρότερη εργασιακή εβδομάδα σημαίνει μεγαλύτερη παραγωγικότητα από πλευράς υπαλλήλων.
Οι δύο ειδικοί παρέθεσαν και πλήθος πανεπιστημιακών ερευνών γύρω από την τετραήμερη εργασία που βρήκαν μειωμένα επίπεδα στρες, υψηλότερους δείκτες ικανοποίησης από τη δουλειά και βελτιωμένη αίσθηση προσωπικής ισορροπίας.
«Νομίζω πως έχουμε πια μερικά καλά πειράματα που δείχνουν ότι αν μειώσεις τις ώρες εργασίας, οι άνθρωποι μπορούν να κατευθύνουν τη συγκέντρωσή τους πιο αποτελεσματικά, καταλήγοντας να παράγουν εξίσου πολλά, συχνά όμως με μεγαλύτερη ποιότητα και δημιουργικότητα, και είναι επίσης πιο πιστοί στον οργανισμό που αποζητά να τους δώσει μεγαλύτερη ευελιξία και νοιάζεται για τις ζωές τους εκτός δουλειάς», τόνισε χαρακτηριστικά ο Grant.
Ο Bregman συμφωνεί σε κάθε λέξη, εξηγώντας περαιτέρω πως μια μικρότερη εργάσιμη εβδομάδα δεν είναι δα και μια τόσο μεγάλη αλλαγή: «Εδώ και δεκαετίες, όλοι οι μεγάλοι οικονομολόγοι, φιλόσοφοι και κοινωνιολόγοι, όλοι πίστευαν, μέχρι τη δεκαετία του 1970 τουλάχιστον, πως πρέπει να δουλεύουμε λιγότερο και λιγότερο», είπε στην ομιλία του στην Ελβετία.
«Στις δεκαετίες του 1920 και του 1930 υπήρχαν στην πραγματικότητα μεγάλοι καπιταλιστές επιχειρηματίες που ανακάλυψαν πως αν συντομεύσεις την εργάσιμη εβδομάδα, οι υπάλληλοι γίνονται παραγωγικότεροι. Ο Χένρι Φορντ, για παράδειγμα, βρήκε πως όταν άλλαζε την εργάσιμη εβδομάδα από τις 60 ώρες στις 40 ώρες, τότε οι υπάλληλοί του γίνονταν πιο παραγωγικοί, γιατί δεν ήταν τόσο κουρασμένοι στον ελεύθερό τους χρόνο».
Εταιρία στη Νέα Ζηλανδία που υιοθέτησε πέρυσι πιλοτικά την τετραήμερη εργασία είδε τέτοια αλλαγή στην παραγωγικότητα των υπαλλήλων της (αύξηση κατά 20% στη συνολική απόδοση) που δήλωσε πρόσφατα πως θα καθιερώσει το μειωμένο ωράριο…
newsbeast
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου