Στην καρδιά της Μοσιάς, του χωριού όπου γεννήθηκε ο Δήμαρχος Σικυωνίων Σπύρος Σταματόπουλος, σημειώθηκε μια κίνηση που, εκ πρώτης όψεως, μοιάζει με πράξη αγάπης και αλληλεγγύης: ο πατέρας του Δημάρχου, Παναγιώτης Σταματόπουλος, συνταξιούχος αγρότης, αποφάσισε να δωρίσει τη γεώτρηση που χρησιμοποιούσε για την άρδευση του χωριού στον Δήμο.
Η συγκίνηση, οι κάμερες και τα πλάνα που καδράρουν το συναίσθημα δίνουν έναν αέρα “αυθεντικότητας”. Ωστόσο, η ιστορία αποκτά ένα επικριτικό υπόβαθρο όταν συνειδητοποιεί κανείς ότι η δωρεά είχε αποφασιστεί από το 2021, αλλά παρέμεινε για τέσσερα χρόνια χωρίς να αναρτηθεί στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ ή να λάβει αριθμό πρωτοκόλλου.
Το δώρο που… άργησε
Η απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής για την παραχώρηση της γεώτρησης είχε ληφθεί από τις 9 Νοεμβρίου 2021, αλλά η δημοσιοποίηση και η επίσημη πράξη πραγματοποιήθηκαν μόνο τώρα, με φωτογραφίες, βίντεο, καπέλα και μπλούζες-σύμβολα.
Η καθυστέρηση εγείρει ερωτήματα: Ποιοι λόγοι οδήγησαν σε αυτή την αναβολή; Ήταν θέμα πολιτικής τακτικής; Ή μήπως η “αυθεντικότητα” της δωρεάς χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο επικοινωνίας όταν η πολιτική στιγμή ήταν κατάλληλη;
Από καρδιάς ή από στρατηγική;
Η συγκινητική αφήγηση για τον πατέρα που δίνει τη γεώτρηση, τα σχόλια των κατοίκων για την αγάπη και την αλληλεγγύη, δημιουργούν μια εικόνα ανθρωπιάς. Ωστόσο, η πραγματικότητα υπενθυμίζει ότι η πολιτική σκηνοθετεί συχνά συγκινητικές πράξεις για να ενισχύσει δημόσιες σχέσεις και εικόνα.
Το γεγονός ότι η δωρεά “ξαναήρθε στο προσκήνιο” χρόνια μετά την απόφαση υποδηλώνει πως η επικοινωνία και η εικόνα μπορεί να υπερβαίνουν την ουσία της πράξης.
Η αξία του νερού και η εικόνα του Δημάρχου
Η πράξη του Παναγιώτη Σταματόπουλου υπενθυμίζει τη σημασία του νερού και της κοινότητας. Παράλληλα, η καθυστέρηση εγείρει ερωτήματα για τη διαφάνεια και τη σχέση πολιτικής και δράσης στον τόπο: γιατί η απόφαση του 2021 δεν κοινοποιήθηκε άμεσα; Τι άλλαξε που τώρα εμφανίζεται “αυθόρμητα”;
Και ενώ η συγκίνηση για τη δωρεά δίνει την εντύπωση ενός Δημάρχου που αγαπά τον τόπο του, έρχεται η πρόσφατη καταγγελία του 34χρονου που κατηγορείται για τον εμπρησμό στο Φενεό. Ο κατηγορούμενος ισχυρίζεται ότι ο πρόεδρο του χωριού γνώριζε για τις εργασίες μέσα στο δάσος και τις επέτρεψε. Φυσικά, τα λόγια ενός υπόπτου θα κριθούν από τη δικαιοσύνη, αλλά η ερώτηση παραμένει: ποιος είναι ο ρόλος του Δημάρχου σε τέτοια θέματα; Μπορεί η αγάπη για τον τόπο να μετριέται μόνο με επικοινωνιακές πράξεις όταν η προστασία της κοινότητας δοκιμάζεται στην πράξη;
Η δωρεά της γεώτρησης θα ενισχύσει την άρδευση και την αγροτική παραγωγή, αλλά η καθυστέρηση, οι υπογραφές που ήρθαν “4 χρόνια μετά”, και η επιμελώς στημένη επικοινωνία υπενθυμίζουν ότι η πολιτική και η εικόνα δεν συμβαδίζουν πάντα με την ουσία.
Η πράξη αγάπης του Παναγιώτη Σταματόπουλου είναι σημαντική, αλλά η “σκιώδης καθυστέρηση” και οι πρόσφατες αμφιλεγόμενες καταστάσεις στο Φενεό αφήνουν γλυκόπικρη γεύση για όσους αναζητούν διαφάνεια και πραγματική υπευθυνότητα στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Τέλος κάποιοι σχολιάζουν ότι η ανακίνηση μπορεί να συνδέεται με την επικείμενη δίκη στο Κακουργιοδικείο Ναυπλίου στις 27 Νοεμβρίου 2025, σχετικά με το πρόβλημα υδροδότησης και την αγωγή των κατοίκων του Διμηνίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου