Κ.Βουτσάς: Ο πιο ακριβοπληρωμένος ηθοποιός της μεγάλης οθόνης – Πόσα έπαιρνε για μια ταινία

 

Έγινε... η αρσενική Αλίκη Βουγιουκλάκη

Ο Κώστας Βουτσάς, ο οποίος «έφυγε» από τη ζωή το 2020 κατάφερε και έγινε… η αρσενική Αλίκη Βουγιουκλάκη, καθώς ήταν ο πιο ακριβοπληρωμένος ηθοποιός της μεγάλης οθόνης.

Μάλιστα ξεπέρασε τα κασέ των Γιάννη Βογιατζή, Γιώργου Κωνσταντίνου, Νίκου Κούρκουλου, Αλέκου Αλεξανδράκη, Λάμπρου Κωνσταντάρα και του Δημήτρη Παπαμιχαήλ!

Ο ίδιος είχε παραδεχτεί πως κατάφερε να κρατήσει ψηλά το κασέ του και όπως είχε προσδιορίσει την αμοιβή του σε συνέντευξη, για μια ταινία έκλεινε στις 350.000 δραχμές, ποσόν με το οποίο τότε έπαιρνε κάποιος ένα τεσσάρι διαμέρισμα σε καλή περιοχή της Αθήνας.

Η πρωταγωνιστική του φιγούρα στο πανί παραμένει άφθαρτη και ανεξίτηλη σε εκείνες τις πρώτες κλασικές ταινίες που γύρισε με τη Φίνος Φιλμ.

Πρωταγωνίστησε σε αξέχαστες κωμωδίες όπως:

Το «Μερικοί το προτιμούν κρύο», η «Ψεύτρα» (με την Αλίκη Βουγιουκλάκη), η «Χαρτοπαίχτρα», το «Μια κυρία στα μπουζούκια», ο «Γόης», ο «Ψεύτης», οι «Θαλασσιές οι χάντρες», ο «Τέντυ μπόι αγάπη μου», ο «Ξυπόλυτος πρίγκηψ», ο «Γαμπρός απ’ το Λονδίνο», το «Κορίτσια για φίλημα», το «Για ποιον χτυπά η κουδούνα», το «Είκοσι γυναίκες κι εγώ» κ.ά.

«Δεν κάνεις για το θέατρο, μου είπαν…»

Ο Κώστας Βουτσάς όταν έκλεισε 68 χρόνια καριέρας, κατά τη διάρκεια συνέντευξής του, είχε αναφέρει:

«Κλείνω 68 χρόνια ηθοποιός. Πήγα στη Δραματική Σχολή Μακεδονικού Ωδείου. Κατέβηκα τρεις φορές στην Αθήνα για να πάρω άδεια. Με διώξανε. Δεν κάνεις για το θέατρο, μου είπαν.

Τελικά μου δώσανε άδεια για μουσικό θέατρο μόνο, κι εγώ, πήγα στα μπουλούκια. Μια ομάδα ηθοποιών, όλοι μεριδιούχοι, πηγαίναμε σε χωριά και παίζαμε σε καφενεία. Δεν υπήρχε βεντέτα. Ήμασταν μια αγκαλιά αγαπημένη. Μεγάλο σχολείο τα μπουλούκια. Δεν έκανες τον ηθοποιό, ήσουν ηθοποιός. Δεν έπαιζες τον ρόλο, ήσουν ο ρόλος.

Στον Φίνο πήγα πιο μετά. Ήμασταν φίλοι με τον Δαλιανίδη, από τη Θεσσαλονίκη. Μου διαβάζει μια μέρα το σενάριο του ”Κατήφορου”. Τρελάθηκα. Έπαιξα στον ”Κατήφορο” και από τότε, πήρα τον ανήφορο.

Η καριέρα δε γίνεται με τα Ναι. H καριέρα γίνεται με τα Όχι. Ένας συνάδελφος, έκανε μεγάλη επιτυχία. Πέσανε όλοι πάνω του. Δεχόταν τα πάντα. Μου λέει, έχω ανάγκη. Κάτσε λίγο ακόμη με την ανάγκη, του λέω. Εξαφανίστηκε. Ξέρεις τι λένε οι άλλοι αν είσαι παντού; Αυτός έχει σκορπίσει».