FacebookXEmailΑνταλλαγή

Η έκβαση της πλέον πολύνεκρης σύρραξης στο ευρωπαϊκό έδαφος μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο στην Ευρώπη, αυτής στην Ουκρανία, είναι το αντικείμενο της αποψινής συνάντησης κορυφής μεταξύ των Ντόναλντ Τραμπ και Βλαντίμιρ Πούτιν στην αεροπορική βάση του Έλμεντορφ στο Άνκορατζ, στην Αλάσκα.

Σε επίπεδο σημειολογίας και συμβολισμών «η συνάντηση με τον Ντόναλντ Τραμπ προσδίδει νομιμότητα στον Πούτιν, κολακεύει τις μεγαλοπρεπείς του αξιώσεις και του προσφέρει ένα προπαγανδιστικό πλεονέκτημα για να ενισχύσει τη θέση του εντός των συνόρων», σημειώνει η Telegraph.

Άλλωστε, ο Αμερικανός πρόεδρος διέρρευσε ήδη την πρωτοβουλία του να στρωθεί κόκκινο χαλί για την υποδοχή του Ρώσου ομολόγου του στο Άνκορατζ, δίνοντας ακόμη πιο απτή υπόσταση στους συμβολισμούς και στην ουσία του θέματος: ότι τον υποδέχεται ως ομόλογο και τιμώμενα ισάξιό του.

Η πιο επικίνδυνη στιγμή για την Ουκρανία

Για την Ουκρανία αυτή είναι η πιο επικίνδυνη στιγμή: μία διαπραγμάτευση σε επίπεδο …υπερδυνάμεων μπορεί να κρίνει ερήμην της το μέλλον και τα εδάφη της. Να αποφασιστεί δηλαδή, η τύχη της χώρας σε μια σύνοδο κορυφής, στην οποία δεν προσκλήθηκε καν ο ηγέτης της.

«Οποιαδήποτε απόφαση εναντίον μας, οποιαδήποτε απόφαση χωρίς την Ουκρανία είναι απόφαση κατά της ειρήνης. Δεν θα φέρουν κανένα αποτέλεσμα». Αυτό δήλωσε ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι σε βιντεοσκοπημένο μήνυμά του αμέσως μετά την ανακοίνωση της συνάντησης των προέδρων των ΗΠΑ και της Ρωσίας, Ντόναλντ Τραμπ και Βλάντιμιρ Πούτιν, που έχει προγραμματιστεί απόψε στην Αλάσκα.

Μια ανάλογη στάση επικρατεί και στην ουκρανική κοινωνία.  Αυτό προκύπτει από πρόσφατη έρευνα που διεξήγαγε τέλη Ιουνίου-αρχές Αυγούστου το Διεθνές Ινστιτούτο Κοινωνιολογίας του Κιέβου (KIIS). «Οι Ουκρανοί εξακολουθούν να είναι ανοιχτοί σε διαπραγματεύσεις και δύσκολες αποφάσεις. Ωστόσο, η απόλυτη πλειοψηφία εξακολουθεί να απορρίπτει τα αιτήματα για παράδοση», δήλωσε ο Αντόν Χρουσέτσκι του KIIS σε συνέντευξή του στην DW.

Σύμφωνα με την έρευνα, το 76% των Ουκρανών απορρίπτει κατηγορηματικά το ρωσικό «σχέδιο ειρήνης» και τις όποιες παραχωρήσεις εδαφών στη Ρωσία. Ταυτόχρονα, το 49% είναι αντίθετο σε ένα αμερικανικό σχέδιο ειρήνης που προβλέπει εγγυήσεις ασφάλειας για την Ουκρανία από τις ευρωπαϊκές χώρες, αλλά όχι από τις ΗΠΑ, την αναγνώριση της Κριμαίας ως τμήμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, τη διατήρηση του ρωσικού ελέγχου επί των κατεχόμενων εδαφών και την άρση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας.

Το παζάρι των Ρώσων για τα εδάφη

«Ο Πούτιν προσφέρει στον Τραμπ μια συμφέρουσα διέξοδο», δήλωσε στην εφημερίδα Corriere della Sera o Ντμίτρι Σουσλόφ, σύμβουλος του Ρώσου προέδρου και υποδιευθυντής του Κέντρου Ευρωπαϊκών Μελετών της Μόσχας.

Κατά την άποψή του, η πιθανότερη λύση προβλέπει την υιοθέτηση ενός κοινού, ρωσοαμερικανικού σχεδίου, για να επιτευχθεί εκεχειρία στην Ουκρανία. Η λύση αυτή θα μπορούσε να περιλαμβάνει την αποχώρηση των Ουκρανών από περιοχές του Ντομπάς και των Ρώσων από τις περιφέρειες του Σούμι και του Χαρκόβου. Αυτό που τονίζει με έμφαση ο Σουσλόφ πάντως είναι ότι για τη Μόσχα η συμφωνία θα πρέπει να υπογραφεί μόνο με τον Τραμπ, χωρίς την Ουκρανία και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο Ρώσος διεθνής αναλυτής και έμπιστος σύμβουλος του Κρεμλίνου δηλώνει πάντως, ότι αν επιτευχθεί συμφωνία, ο Τραμπ θα ευνοηθεί, διότι «θα σταματήσει η εμπορική και πολιτική σύγκρουση με την Κίνα, τη Βραζιλία και την Ινδία, από τις οποίες ο πλανητάρχης έχει ζητήσει να μην αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο».

Η… αγωνία της Κίνας

Οι αναλύσεις των Ευρωπαίων τους τελευταίους μήνες συγκλίνουν σε ένα συμπέρασμα:  στο μυαλό του Τραμπ ο βασικός αντίπαλος δεν είναι η Ρωσία, την οποία θεωρεί «λίγη» για τα μέτρα του, αλλά η Κίνα. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ μέχρι το 2022 η ΕΕ ήταν ο βασικός εμπορικός εταίρος της Ρωσίας με ένα ποσοστό 35% επί του εξωτερικού της εμπορίου, αυτό το ποσοστό είναι σήμερα περίπου το ένα τέταρτο εκείνης της εποχής. Αντιστρόφως, ενώ οι ρωσικές εξαγωγές προς την Κίνα κυμαίνονταν ως το 2022 από 15 έως 20% επί του συνόλου των εξαγωγών της, το 2024 έφτασαν το 34%, ξεπερνώντας τα 260 δισεκατομμύρια δολάρια.

Οι Κινέζοι λοιπόν, έχουν κάθε λόγο να παρακολουθούν με αγωνία την έκβαση των συνομιλιών στην Αλάσκα, καθώς και τα δικά τους συμφέροντα είναι πιθανόν να επηρεαστούν.

Δεν μπορεί να πέρασε απαρατήρητο ότι τις τελευταίες ημέρες από τη ρωσική πλευρά υπήρξαν αλλεπάλληλες δηλώσεις αξιωματούχων, που επεσήμαναν ότι στο τετ-α-τετ Τραμπ και Πούτιν θα μπουν στο τραπέζι, πέραν του πολέμου στην Ουκρανία, και θέματα που αφορούν το σύνολο των σχέσεων των δύο χωρών, με την ελπίδα μιας ομαλοποίησης και διευθέτησης εκκρεμοτήτων.

Ο άχαρος ρόλος των Ευρωπαίων ηγετών

Ενώ στη Αλάσκα, Τραμπ και Πούτιν θα συζητούν το μέλλον της Ουκρανίας απόψε, απόντος του Ζελένσκι και με την σκέψη της ανερχόμενης δύναμης, που ακούει στο όνομα Κίνα, από το «κάδρο» των δυνάμεων, που ηγεμονεύουν πλέον τον πλανήτη, φαίνεται να λείπει η Ευρώπη.

Οι ηγέτες της δοκίμασαν κινήσεις επικοινωνίας και στρατηγικής διαχείρισης στα μέσα της εβδομάδας (πρωτοβουλία Μερτς και τηλεδιάσκεψη με Τραμπ) χωρίς όμως να πετύχουν αποφασιστική παρέμβαση, σε όσα ιστορικά συμβαίνουν για το μέλλον της Ουκρανίας.

Έτσι, η τύχη μιας χώρας που ανήκει στην Ευρώπη, κρίνεται απόψε ουσιαστικά ερήμην τους, γεγονός που «μικραίνει» την επιρροή της Γηραιάς Ηπείρου στη διεθνή σκακιέρα.

Με πληροφορίες από DW, Corriere della Sera, AΠΕ